 |
| japon balığı anatomisi |
Japon balığı anatomisinde dikkat çeken bir nokta solungaçlardır. Japon balığı ağız yoluyla hem besinleri alır, hem de suyu alarak solungaçlarından geçirip opercula denilen solungaç kapaklarından dışarı verir. Böylece sudaki oksijeni alır.
Japon balığı anatomisinde, ağzın en arkasında faringeal dişer mevcuttur. Yutak dişleri diye Türkçeye çevirebiliriz. Bu faringeal dişer sayesinde yediklerini öğütür. Faringeal dişer yutağın alt kısmındadır ve belli aralıklarla bu dişler dökülüp tekrardan çıkar.
Chewing surface denilen bölge çiğneme yüzeyidir. Yutakta, alt bölümdeki faringeal dişlerin üstteki karşılığıdır. Besinler faringeal alttaki faringeal dişler ile üstteki çiğneme yüzeyi arasında çiğnenerek parçalanır.
Solungaçlar, bolca kapiller içeren ve oksijenin alınıp karbondioksitin atıldığı özelleşmiş yapılardır.
Japon balığı anatomisinde kalp bir kulakçık ve bir karıncık olmak üzere iki odacıklıdır. Temiz kanı vücut organlarına pompalarken, kirli kanı da temizlenmesi için solungaçlara pompalar.
Japon balığı hava kesesi veya yüzme kesesi olarak ifade edebileceğimiz swim bladder de japon balığı anatomisinin en özel bölümlerindendir. Hava kesesi japon balığının kaldırma kuvvetini sağlayan gazla dolu bir kesedir. Hava kesesi problemlerinde japon balığı yan yatabilir ya da ters dönebilir. Japon balığı anatomisinde ayrıca hava kanalı olarak adlandırılan bir kanal mevcuttur. Bu kanalın bir ucu hava kesesine açılırken, diğer ucu balığın yemek borusuna açılır. Balık gerektiğinde hava yutarak hava kesesini daha da şişirir. Böylece hava kesesindeki hava miktarını ayarlayabilir.
Gonadlar, yani japon balığının yumurtalığı ve testisi, hava kesesinin hemen altında yerleşmiştir. Dişi japon balığı tek bir yumurtalık içerir ve bununla yumurtalarını üretir. Erkek japon balığı ise iki adet testise sahiptir ve bu sayede yumurtaları dölleyecek spermleri üretir.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Üye olmadan yorum yazmak için yorumlama biçimini "adı" ya da "anonim" olarak seçebilirsiniz.